Pustelnia Maniavska była założona w 1608 roku wychowankami Afońskiego klasztoru Ivanem Vyszyńskim i Іovem Kniagynyćkim, który stanął jego pierwszym igumenem.
Pustelnia była potężną ostoją prawosławia na Zachodniej Ukrainie, któremu podporządkowywały się 556 klasztorów, a sama Pustelnia była niezależna od miejscowych hierarchów i bezpośrednio podporządkowywała się patriarchowi..
Architektoniczno-klasztorny kompleks budowl – to ansambl drewnianych i kamiennych zabudowań, ogrodzonych wysoką kamienną ścianą z wieżami i strzelnicami. Plac klasztoru ma podziemne piwnice, labirynty z tajemnymi wyjściami do gór.
Kiedyś to było miejsce dla modlitwy, oczyszczenia, spowiedzi i komunii, a jednocześnie pewnym skarbcem krajowców w czasy napadów Turków i krymskich Tatarzynów.
Obecnie to Chresto-Vozdvyżeński ascetyczny klasztor, wybitny ośrodek duchowości, kultury i sztuk Ukrainy.
Ta dawna świątynia jest rozmieszczona pomiędzy górskimi skałami Karpat, we w. Maniava Ivano-Frankovskiego obwodu.
Historia Pustelni Maniavskiej ukrywa dużo nieodgadnionych i niezbadanych arkanów. A największą zagadką dla badaczy zostają lecznicze właściwości wody, która zbiera się w środku jaskini, co utworzył się w olbrzymim kamieniu, który leży na górze obok klasztoru. Istnieje mnóstwo legend i przekazów o życiu zakonników w jaskinii z tego kamienia. I niemal każda z nich jest świadectwem leczniczych właściwościach tej wody, którą zakonnicy wykorzystywali dla uzdrowienia chorych. Pewne nie na próżno ta bryła została nazwana Błogim kamieniem. Jak i setki lat temu przychodzą dziś do Błogiego kamienia ludzie po błogosławieństwo i uzdrowienie.